Por que ouvea o muiñeiro?

Gunar Huttunen decide comezar de novo a súa vida no norte do país, Finlandia, e merca a acea de Suukoski, á beira do Kemi. Os veciños da
aldea agradecerán que o muíño volva funcionar e mesmo iranse achegando
curiosos coñecer a Huttunen. A pequena aldea finesa asistirá entre risos ás imitacións que con moita arte fai o muiñeiro pero, engorde, pasarán do desconcerto á xenreira, xa que Gunar ademais de todas as súas extravagancias ten un costume ben peculiar: o muiñeiro non pode evitar
ouvear cando está amorriñado. Cando os veciños non aturan máis os laios, a
novela amósanos o enfrontamento do home contra o home -as forzas vivas da vila á caza do muiñeiro-, o home fronte á natureza, á soidade, á tolemia, ao amor, etc. O muiñeiro ouveador é a segunda das novelas de Arto Paasilina que chega ás mans dos lectores galegos grazas ás traducións de Rinoceronte, neste caso de Tomás González Ahola. Podemos ler na nosa lingua a un dos autores máis vendidos das letras finesas. Un escritor polifacético, que antes de frade foi cociñeiro: gardabosques, xornalista, poeta... e que amosa todas as súas facianas nas súas novelas.
O gardabosques respectuoso e protector agroma nas paisaxes, na descrición da vida do campo,
nos traballos coma carpinteiro que desenvolve Gunar; o xornalista deixa ver as suás maneiras na
narración dunha crónica, aínda que non pode evitar poñerse de parte dalgúns dos seus personaxes -o muiñeiro, Sanelma, o carteiro, o policía- e na contra doutros -o tendeiro, o médico, o comisario, os ricos propietarios- ; o poeta sobrancea nalgunha das descricións e mais nas reflexións que a lectura da novela suscita no lector.
Alén disto, Paasilina caracterízase por unha escrita clara e sinxela que dosifica con acerto a
comicidade. Xoga en todo momento a sorprender o lector e ganduxa historias imposibles que,
despois de lelas, fan que comprendamos por que é considerado un dos narradores máis habelinciosos das letras comtemporáneas e amais, converte os seus homes duros, lapóns afeitos a traballar arreo, en tipos universais, polo que a historia do muíño de Suukoski ben podería ambientarse ou suceder en calquera aldea galega.
Un libro exquisito exquisitamente traducido ao galego e que é de lectura imperdoable para todos aqueles que queiran gozar dunha boa novela.

Arto Paasilina (2007) O muiñeiro ouveador. Cangas: Rinoceronte. Tradución de Tomás González Ahola.